ΣΥΝΤΟΜΟ ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΠΕΡΙ ΜΕΤΟΧΩΝ ΤΗΣ "ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΤΗΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ" ΜΕΡΟΣ ΣΤ

Σε κάθε περίπτωση, σύμφωνα με τον όρο VI, στοιχείο δ’ της σύμβασης συγχώνευσης με τίτλο «Αλληλόχρεος έντοκος Λογαριασμός της Ειδικής Εκκαθαρίσεως», προβλέπεται ότι: «Δεδομένου, ότι μέγα μέρος του ενεργητικού και του παθητικού της Τραπέζης της Ανατολής αποτελείται από ξένα νομίσματα, ο περί ού πρόκειται αλληλόχρεος έντοκος λογαριασμός θέλει τηρηθέι εις τα εξής πέντε κύρια νομίσματα:  1) Δραχμάς, 2) Φράγκα Γαλλίας, 3) Λίρας Αιγύπτου, 4) Λίρας Αγγλίας, και 5) Δολλάρια. Αι εις άλλα νομίσματα υποχρεώσεις και απαιτήσεις μετατρέπονται εις Δραχμάς, άμα τη μεταφορά εις τον αλληλόχρεον τούτον λογαριασμόν. Δια την περίπτωσιν  καθ’  ήν δεν υφίσταται  εξίσωσις μεταξύ των εις έκαστον των άνω τεσσάρων ξένων νομισμάτων μεταβιβασθεισών τη Εθνική Τραπέζη της Ελλάδος υποχρεώσεων της Τραπέζης της Ανατολής αφ’ ενός και των ρευστοποιηθέντων ή κρινόμενων ως ρευστοποιήσιμων ενεργητικών στοιχείων της αφ’ ετέρου, αναγνωρίζεται τη Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος το δικαίωμα της μετατροπής των νομισμάτων τούτων.ή και των Δραχμών, εις έτερα ή και εις Δραχμάς, εις τρόπον ώστε να επέρχηται η ως άνω εξίσωσις.

Η τροπή των νομισμάτων των άνω πέντε λογαριασμών δύναται να ενεργηθή και άνευ των άνω προϋποθέσεων, υπό της Εθνικής Τραπέζης της Ελλάδος, συναινούντων των ειδικών εκκαθαριστών».

Επομένως, η αναφορά της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος στον εν λόγω νόμο, είναι άστοχη και παραπλανητική και τούτο διότι:

i.     οι μετοχές ενσωμάτωναν αξία σε χρυσά γαλλικά φράγκα.

ii.  Προς εκτέλεση της ειδικής εκκαθάρισης του ενεργητικού και παθητικού της Τράπεζας της Ανατολής, είχε ανοιγεί αλληλόχρεος έντοκος λογαριασμός, ο οποίος ετηρείτο σε  πέντε βασικά νομίσματα, ήτοι δραχμές, φράγκα Γαλλίας, λίρες Αιγύπτου, λίρες Αγγλίας και δολάρια.

iii.    Η τροπή των νομισμάτων των άνω πέντε λογαριασμών μπορούσε να ενεργηθεί από την Εθνική τράπεζα της Ελλάδος υπό την προϋπόθεση της συναίνεσης των ειδικών εκκαθαριστών.

iv.    Το κεφάλαιο το οποίο ρητά εξαιρέθηκε από τη μεταβίβαση και το οποίο πρέπει να διανεμηθεί στους μετόχους μετά το πέρας της ειδικής εκκαθάρισης, ήταν σε χρυσά γαλλικά φράγκα, όπερ σημαίνει ότι κατατέθηκε στον αντίστοιχο εκ του συνόλου των πέντε λογαριασμών με γαλλικά φράγκα.

Σύμφωνα με τα παραπάνω, ο εν λόγω νόμος ουδόλως σχετίζεται και δεν μπορεί να τύχει εφαρμογής στην συγκεκριμένη περίπτωση, καθ’ όσον αφορά σε τραπεζογραμμάτια και στο νόμισμα της δραχμής και όχι σε οποιοδήποτε άλλο νόμισμα, εν προκειμένω δε  το γαλλικό φράγκο, το οποίο εξαιρέθηκε της μετατροπής από τον εν λόγω νόμο λόγω του ότι ήταν νομίσματα σε χρυσό.

Γ) Παραγραφή του δικαιώματος, άρχεται από το τέλος του έτους, εντός του οποίου εγκρίθηκαν οι οικονομικές καταστάσεις περαίωσης της εκκαθάρισης, οι οποίες υπόκεινται και σε δημοσιότητα κατ’ άρθρο 7^α και 7β Ν. 2190/1920 (είτε εικοσαετής 249 ΑΚ, είτε πενταετής 250 παρ. 15 ΑΚ),καθώς στις οικονομικές καταστάσεις απεικονίζεται ο τρόπος διαχείρισης της εκκαθάρισης και ο τρόπος αποτίμησης  των μετοχών και του τιμήματος εξαγοράς αντίστοιχα.  

Η περαίωση – λήξη της εκκαθάρισης προϋποθέτει περαίωση όλων των εκκρεμών προς τα έσω και έξω σχέσεων και μόνο τότε επιφέρει την λήξη της μετοχικής σχέσης, με τν απόδοση στον μέτοχο, όσων του αναλογούν, για κάθε μετοχή που κατέχει και αντίστοιχα δικαιούται και επέρχεται με την έγκριση του τελικού ισολογισμού εκκαθάρισης κααι με την καταχώρηση της περάτωσης στο ΜΑΕ και την περαιτέρω δημοσίευση της.

Όπως ανωτέρω προεκτέθηκε, ουδέποτε περατώθηκε η εκκαθάριση, καθ’ όσον ουδέποτε δημοσιεύτηκε στον τύπο και στο Δελτίο Ανωνύμων Εταιριών Περιορισμένης Ευθύνης της Εφημερίδας της Κυβέρνησης ούτε υποβλήθηκε στη εποπτεύουσα αρχή, ο τελικός ισολογισμός εκκαθαρίσεως όπως ο νόμος ορίζει.

Αντίθετα, το έργο των εκκαθαριστών παύθηκε στις 23-12-1936, μονομερώς και όλως αιφνιδίως, καταχρηστικώς  και παρανόμως από τον αντιπρόσωπο της ΕΤΕ, ο οποίος ‘’γνώρισε’’ στους ειδικούς εκκαθαριστές ότι (τάχα) η αποστολή αυτών ΕΛΗΞΕ, διότι (τάχα) τερματίστηκε ο προσδιορισμός τιμών ρευστοποίησης άπαντος του απομείναντος ενεργητικού της τραπέζης Ανατολής, καταλείποντας εύλογα αναπάντητα ερωτήματα.

Συμπερασματικά, όπως αδιαμφισβήτητα προκύπτει από τα άνω αναλυτικώς εκτιθέμενα, μη περατωθείσης (ήτοι διαρκούσης ) της ειδικής εκκαθάρισης (δεδομένου ότι σε περίπτωση που τυχόν είχε ολοκληρωθεί, θα όφειλαν να έχουν γίνει οι προβλεπόμενες από τον νόμο και την σύμβαση συγχώνευσης διαδικαστικές διατυπώσεις και στοιχειώδεις πράξεις δημοσιότητας), δεν δύναται να γίνεται λόγος για παραγραφή οιουδήποτε δικαιώματος και ως εκ τούτου  διατηρείται  και υφίσταται νομικά ισχυρό το δικαίωμα των μετοχών (κομιστών μετοχών) της ΤΡΑΠΕΖΑΣ ΑΝΑΤΟΛΗΣ, να αξιώσουν α) το αναλογούν σε κάθε μετοχή ποσό από τα κεφάλαια τα οποία ρητώς εξαιρέθηκαν από τη μεταβίβαση, β)το αναλογούν τίμημα εξαγοράς έκαστης μετοχής και γ) το αναλογούν σε κάθε μετοχή υπόλοιπο του προϊόντος της ειδικής εκκαθάρισης.

Ο ισχυρισμός επομένως ότι οι οποίες τυχόν αξιώσεις των δικαιούχων κατά της Εθνικής Τράπεζας έχουν υποπέσει σε παραγραφή, χωρίσ ωστόσο να γίνεται αναγωγή σε συγκεκριμένο χρόνο, ο οποίος αποτελεί το κρίσιμο χρονικό σημείο έναρξης αυτής, στοιχειοθετεί την τέλεση σε βάρος μου της άδικης πράξης της απάτης, σε βαθμό κακουργήματος  λόγω ποσού.

Θα πρέπει να ληφθεί σοβαρά υπόψιν το γεγονός ότι το ψεύδος των ισχυρισμών των νομίμων εκπροσώπων της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, αποδεικνύεται περίτρανα και από την με χρονολογία 20-3-1939 επιστολή ενός εκ των μετόχων της Τράπεζας Ανατολής Γ.Θ. Περιστίανη, προς της Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.

Στην εν λόγω επιστολή του αναφέρει ότι ζήτησε επανειλημμένος γραπτώς μετά την παρέλευση της διετίας που ορίζει ο νόμος για την εκκαθάριση, την λογοδοσία της εκκαθάρισης. Όπως αναφέρει στην επιστολή του αυτή η Εθνική Τράπεζα τον είχε διαβεβαιώσει ότι θα του την αποστέιλει, κάτι που προφανώς ουδέποτε έπραξε και για τον λόγο αυτό ο εν λόγω μέτοχος επανήλθε το έτος 1939 δια της ως άνω επιστολής του, ζητώντας μάλιστα το λογαριασμό τη εκκαθαρίσεως προκειμένου να εισπράξει το ποσό που δικαιούταν βάσει των μετοχών που κατείχε και σύμφωνα με τα οριζόμενα στην σύμβαση συγχώνευσης.

Ισχυρότερη απόδειξη της αναλήθειας και της αβασιμότητας των ισχυρισμών της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος, που περιέχονται στην απάντηση τους και στο δελτίο τύπου αποτελεί και η υπ’ αριθμ. 151754 μετοχή της Τράπεζας Ανατολής, αξίας 125 χρυσών φράγκων, η οποία ανήκε στον Στέφανο Γεωργίου Αθηνογένη, ο οποίος την κατέθεσε στο Χρηματιστήριο Αθηνών των 29 Ιανουαρίου του έτους 1957, όπως προκύπτει από τις τεθείσες σφραγίδες στην δεξιά πλευρά του σώματος αυτής.

Από το ως άνω έγγραφο αποδεικνύεται το ψευδέστατο των ισχυρισμών της ΕΤΕ ότι δήθεν οι μετοχές αυτές έχουν ακυρωθεί από την δημοσίευση της συγχώνευσης και ότι ουδεμία αξία έχουν και ότι σε κάθε περίπτωση οι όποιες αξιώσεις των δικαιούχων έχουν παραγραφεί, ενώ το έτος 1957 να κατατίθεται η εν λόγω μετοχή στο Χρηματιστήριο Αξιών Αθηνών όπως αποδεικνύεται από την φερόμενη σε αυτήν σφραγίδα.

Δεν είναι τυχαίο ότι ο συγκεκριμένος κύριος και κομιστής της ως άνω μετοχής, Στέφανος Αθηνογένης του Γεωργίου, ήταν εγγονός του τραπεζίτη και Πρωθυπουργού, Στέφανου Σκουλούδη.

Από τα άνω αναλυτικώς εκτιθέμενα, καθίσταται σαφές ότι η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, δια των νομίμων εκπροσώπων της, τόσο δια της από 11-03-2011 απαντητικής επιστολής όσο και δια του από 21-9-2011 δελτίου τύπου τους, εν γνώσει τους παρέστησαν ψευδή γεγονότα ως αληθινά, όπως αυτά αναλυτικά ανωτέρω εκτέθηκαν, με σκοπό να παραπλανήσουν εμένα αλλά και τυχόν άλλους νόμιμους δικαιούχους και κομιστές μετοχών της συγχωνευθείσας Τράπεζας Ανατολής, ώστε να μην προβώ στις κατά νόμο ενέργειες για την προάσπιση των δικαιωμάτων μου που απορρέουν από τους τίτλους που κατέχω.

VIII. ΙΣΤΟΡΙΚΟ ΑΝΤΙΔΙΚΙΑΣ

ΜΕ ΤΗΝ ΕΘΝΙΚΗ ΤΡΑΠΕΖΑ ΤΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ

Σε συνεχεία των ανωτέρω ψευδέστατων και Παραπλανιτικών δηλώσεων της ΕΤΕ, για την προστασία των δικαιωμάτων και συμφερόντων μου, άσκησα την από 18-10-2011 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 176636/19817/2011 αίτησή μου κατά της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος για την επίδειξη όλων των εγγράφων σχετικά με την διαδικασία της επίδειξης όλων των εγγράφων σχετικών με την διαδικασία της εκκαθάρησης από την 1^η-1-1933 μέχρι σήμερα. Η ως άνω αίτηση συζητήθηκε στις 23-3-2012 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά την διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων και εκκρεμεί η έκδοση απόφασης.

Κατά τη συζήτηση της ως άνω αίτησης, η Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος προς απόδειξη των ισχυρισμών της περί δήθεν περατώσεως της ειδικής εκκαθαρίσεως της Τράπεζας της Ανατολής, ουδέν προσκόμισε, παρά μόνο μια δημοσίευση σε εφημερίδα της Αιγύπτου του τελικού ισολογισμού και πληθώρα άλλων ασήμαντων εγγράφων για τη δημιουργία εντυπώσεων.

Επιπλέον υπέβαλα την από 25-11-2011 και με αριθμό κατάθεσης δικογράφου 221844/9480/2011 αίτηση μου κατά της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος για τον διορισμό εκκαθαριστών, η οποία προσδιορίστηκε να συζητηθεί  στις 15-5-2012 ενώπιον του Μονομελούς Πρωτοδικείου Αθηνών κατά την διαδικασία της Εκούσιας διαδικασίας.

Ακολούθως, άσκησα ενώπιον του κ.   Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Αθηνών, την από 9-3-2012 και με ΑΒΜ   Γ 2012/1147 μήνυσή μου κατά των νομίμων εκπροσώπων της Εθνικής Τράπεζας της Ελλάδος και παντός άλλου υπευθύνου, για την πράξη της απάτης σε βαθμό κακουργήματος λόγω ποσού.

Επίσης, άσκησα την από 19-3-2012 και με ΑΒΜ Γ 2012/1147 μηνυτήρια αναφορά μου κατά των νομίμων εκπροσώπων της Τράπεζας της Ελλάδος, του Διοικητή αυτής και παντός άλλου υπευθύνου για τις πράξης της παράβασης καθήκοντος καθώς και της άμεσης συνέργειας στην σε βάρος μου διαπραχθείσα απάτη από την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος, καθ' όσον ακόμα και μετά την ως άνω έγγραφη ανακοίνωση-δελτίο τύπου της ΕΤΕ και παρά την μεγάλη δημοσιότητα που έλαβε το θέμα αυτό, η Τράπεζα της Ελλάδος, δια των νομίμων εκπροσώπων της, δεν προέβη σε καμία απολύτως ενέργεια, δεν ενεργοποίησε κανέναν ελεγκτικό μηχανισμό, ως όφειλε, ενώ γνώριζε πολύ καλά το αναληθές περιεχόμενο τόσο της απάντησης της ΕΤΕ και του ανακοινωθέντος δελτίου τύπου αυτής, αποδεικνύοντας και με τη στάση της αυτή, την πρόθεση της για συγκάλυψη της παράνομης συμπεριφοράς της ΕΤΕ και την άμεση εμπλοκή της δια του Διοικητή της, όπως αυτός δια των νομικών του συμβούλων και εντολοδόχων αυτού επιχείρησε να συναλλαγεί μαζί μου για την απόκρυψη της απάτης που διέπραξε σε βάρος μου η ΕΤΕ.

Οι ως άνω εκτιθέμενοι ισχυρισμοί επιρρωνύονται ιδίως από το γεγονός ότι όπως αποδεικνύεται από τον πίνακα τρέχοντων υπολοίπων χαρτοφυλακίου της 23^ης-8-2000 που τηρείται στο αρχείο της Τράπεζας της Ελλάδος, με τίτλο «χρεόγραφα» με αριθμό 040-31 για λογαριασμό του Κοργιαλένειου Ιδρύματος, αυτό διαθέτει και έχει καταθέσει σε αυτήν τίτλους ομολογιακούς - χρεόγραφα εκδόσεως από το 1914 έως το 2000, εις εκ των οποίων είναι και μετοχές της Τράπεζας της Ανατολής. Προς τον σκοπό αυτό, της διατήρησης στον ομολογιακό λογαριασμό του Ιδρύματος, η Τράπεζα της Ελλάδος έχει εκδώσει πίνακα υπολοίπου χαρτοφυλακίου του Ιδρύματος με τις αντίστοιχες χρεώσεις συμπεριλαμβανομένων και των μετοχών της Τράπεζας της Ανατολής.